زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اجماع فقها





اجماع فقها به اتفاق نظر مجتهدان در امر دینی اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



اجماع فقها، به اتفاق نظر مجتهدان هر عصر در یکی از امور دینی گفته می‌شود.

۲ - حجیت اجماع فقها



این اجماع حجت است، زیرا اتفاق نظر همه فقها در حکمی از احکام شرعی و فقهی باعث کشف نظر و رأی امام (علیهم‌السلام) می‌گردد، به خصوص اتفاق نظر فقهای متقدم، که معاصر امامان (علیهم‌السلام) یا نزدیک به عصر آنان بودند، مانند: « علی بن ابراهیم »، « علی بن بابویه قمی »، « شیخ کلینی »، « شیخ صدوق »، « شیخ مفید » و « سید مرتضی »، زیرا بی‌تردید آنان هیچ گاه بدون دلیل قطعی یا حجت معتبر به چیزی رأی نمی‌داده و عمل نمی‌کردند. از نظر شیعه ، اجماع اصطلاحی همان اجماع فقها است.
[۲] جناتی، محمد ابراهیم، منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، ص۲۰۸-۲۰۷.
[۳] الوجیز فی اصول الفقه، زحیلی، وهبه، ص۴۶.


۳ - پانویس


 
۱. بهبهانی، محمد باقر بن محمد اکمل، الفوائد الحائریة، ص۳۹۵.    
۲. جناتی، محمد ابراهیم، منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، ص۲۰۸-۲۰۷.
۳. الوجیز فی اصول الفقه، زحیلی، وهبه، ص۴۶.
۴. بهبهانی، محمد باقر بن محمد اکمل، الفوائد الحائریة، ص۱۲۰.    


۴ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۳، برگرفته از مقاله «اجماع فقهاء».    


رده‌های این صفحه : اجماع




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.